بافر الکتروفورز TBE (10X)

(10X) TBE Buffer یا Tris/Borat/EDTA محلول بافری حاوی مخلوطی از باز تریس، اسید بوریک و EDTA می باشد.

در بیولوژی مولکولی، TBE Buffer و TAE Buffer اغلب در روش‌های مربوط به اسیدهای نوکلئیک کاربرد دارند که رایج‌ترین آنها الکتروفورز می باشد. محلول های تریس-اسید، بافرهای موثری برای شرایط اندکی بازی هستند که DNA را دپروتونه و محلول در آب نگه می دارند.

EDTA یک شلاتور کاتیون های دو ظرفیتی، به ویژه یون منیزیم (+Mg2 ) می باشد. از آنجایی که این یون ها برای بسیاری از آنزیم ها، از جمله نوکلئازهای آلاینده، فاکتورهای کمکی ضروری هستند، EDTA از اسیدهای نوکلئیک در برابر تجزیه آنزیمی محافظت می کند.

اما چون یون منیزیوم +Mg2 برای بسیاری از آنزیم‌های مفید اصلاح‌کننده DNA مانند آنزیم‌های محدودکننده و DNA پلیمرازها نیز فاکتور کمکی محسوب می گردد، معمولاً غلظت آن در این بافرها، پایین نگه داشته می شود (معمولاً در حدود 1 میلی‌مولار).

مقایسه بین دو بافر TBE و TAE :

• • بافر TBE در مقایسه با بافر TAE از ظرفیت بافری بالاتری برخوردار است
  • به دلیل رسانایی کمتر بافر TBE، سرعت حرکت DNA دو رشته ای (dsDNA) در آن کمتر از بافر TAE می باشد.